برجســته‌ترین امتیــاز پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها صبــر و حوصله و آرامش درونــی آن‌هاســت. آن‌هــا زود ناراحت و عصبانی نمی‌شــوند. چــرا؟ چون در زندگی خود ســختی‌ها و مشکلات گوناگون را تجربه  کرده‌اند، موفقیت‌هایی را کسب و بر شکســت‌ها غلبه کرده‌اند و خلاصه بحران‌های زندگی را پشت سر گذاشته‌اند. بدون شــک هنوز هم سختی‌ها و مصائب آنان را آزار می‌دهد؛ اما آنان با تجربه‌هایی که کسب کرده‌اند، این را به خوبی می‌دانند که این رنج‌ها بالأخره به پایان می‌رسند. از طرف دیگر، در دنیای امروز، پدران و مادران جوان، در مقایسه با گذشته، بــرای گــذران زندگی باید تــلاش و مبارزه‌ی بیشــتری کنند .  بنابراین فشــار بیشتری بر دوش آن‌هاست. در این اوضاع و احوال، پدربزرگ و مادربزرگ، در مقایســه با والدین کودک از آرامش و فراغ بال بیشتری برخوردارند.

یکی از ســاده‌ترین راه‌‌هایی که می‌توانید با آن توانایی توجه و تمرکز نوزادتان را تقویت کنید، آشــنا کردن او با اعضای گوناگون بدنش اســت. نوزادان با دو دســت و دو پایی که هیچ دانشــی درباره‌ی چگونگی کارکــرد آن‌ها ندارند، به دنیا می‌آیند و بی آن که نســبت به حرکت دست‌ها و پاهایشان شناختی داشته باشند، پیوسته آن‌ها را حرکت می‌دهند. کم‌کم که تجربه‌شان از حرکت دادن آن‌ها بیشتر می‌شود، یاد می‌گیرند که چگونه می‌توانند از دست‌ها و پاهایشان استفاده کنند. یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی که نوزادان با آن روبه‌رو می‌شوند، یادگیــری حرکــت دادن اندام‌های مختلف بدن‌شــان به صــورت هدفمند و جداگانه است. فرض کنید شــما ســه اندام اضافــه‌ای دارید که همه به ســادگی از آن‌ها استفاده می‌کنند، اما شــما هیچ تجربه‌ای برای حرکت دادن و استفاده کردن از آن‌ها ندارید.

زمانــی که اشــیای گوناگون را در اختیــار کودک قرار می دهیــد، در واقع حس کنجکاوی و اشــتیاقش را برای بیش تر دانســتن و شناختن تحریک می کنید؛ حســی که پس از این دوران در مدرســه و اجتماع، موجب پیشرفت و موفقیت او می شــود. حس کنجکاوی کودکانــی که پدر و مادرهایشــان بیش از اندازه حمایت گر و محتاط هســتند و اجازه نمی دهند فرزندان شــان با اشیای جدید آشنا شوند، تقویت نمی شود. علاوه بر تقویت حس کنجکاوی، تمرکز بر جزئیات اشیای گوناگون موجب آگاهی و شــناخت کودک از ویژگی ها و خصوصیت های متنوع اشیا می شود. در واقع کودک از این راه می کوشــد ارتباطی جدید میان دانســته های خود و آن چه می بیند، برقرار کند.

از سن چهار ماهگی، نوزاد شروع به چرخیدن و غلتیدن روی شکم و پشت خود می‌کند. نوزاد باید ابتدا این حرکات را خوب فرا بگیرد تا بتواند حرکت‌های بعدی مانند سینه‌خیز و چهار دست و پا راه رفتن، از جای خود بلند شدن و ایستادن و در نهایت راه رفتن را یاد بگیرد. چون همین چرخش‌ها و غلتیدن‌های ســاده، عضلات نوزاد را برای حرکات پیشرفته‌ی بعدی، تقویت و آماده می‌کند. نوزاد را به روی شــکم بخوابانید و تشــویقش کنید تا به پشت بچرخد. هر وقت کــودک موفق به چرخیدن روی کمر شــد، مقابلش بنشــینید و بــا او بازی کنید. همین حرکات را بعد از استراحتی کوتاه، دوباره تکرار کنید.

 مــدت نــه مــاه دوره‌ی جنینــی، نــوزاد از طریق بند نــاف مادر تغذیه می‌شود و همیشــه ســیر اســت، ولی بعــد از تولد بــا احساســات مختلفی مانند گرســنگی و تشــنگی آشــنا می‌شود و بــا گریــه و پیــچ و تــاب خوردن، احســاس گرســنگی و تشــنگی خــود را نشــان می‌دهد. نــوزاد هم با شــیر مــادر تغذیه می‌شود هم با شــیر خشــک، امــا ابتــدا بایــد از نظر روحــی، روانــی و عاطفــی تغذیه شــود. طرز نگاه‌هــا، صحبت‌هــا و حــرکات اطرافیــان در رشــد و نمــو نــوزاد بســیار اهمیــت دارد. بــه طوری کــه تغذیه‌ی روانــی و عاطفی نوزاد از تغذیه با شــیر مادر مهم‌تر اســت. وقتی والدین با نگاه‎های محبت‌‌آمیز و پر از مهرشــان نوزاد را در آغوش می‌گیرنــد و شــیر می‌دهند، کودک خیلــی بهتر و بیشتر از زمانــی که به تنهایی روی تخت خوابیده اســت،

منوی سایت