این می‌تواند دلیل خوبی برای سفری کوتاه به جنگل باشد تا در آنجا به زیر کنده‌های کهنه درخت‌ها بخزید، صخره‌ای را در ساحل پشت و رو کنید تا ببینید خرچنگ‌ها چطور از زیر آن با عجله پا به فرار می‌گذارند (و بعد به دقت صخره را به جای اولش برگردانید)، یا سری به کتابخانه بزنید، تا ببینید کتاب‌ها را کجا و چگونه نگه می‌دارند. کودک از این که محل زندگی حشرات جنگل را ببیند، یا برای خودش میوه بچیند لذت خواهد برد. او را با خود به پارکینگ خانه ببرید و چرخش لاستیک‌های ماشین را نشانش دهید یا با او به نانوایی بروید تا پخت نان را ببیند.

نــوه و مادربــزرگ برای مدت کوتاهــی از پنجره به بیرون نــگاه می‌کنند و تــا حد امکان جزئیات آن چه را که می‌بینند، به خاطر می‌ســپارند. مادربزرگ پس از پنج دقیقه می‌گوید: «چشم‌ها بسته!» کودک نیز چشم‌هایش را می‌بندد و مادربزرگ ســؤالاتی طــرح می کند؛ مثلا «دوچرخه‌ای که بــه درخت تکیه داده شــده چه رنگی اســت؟» یا «روی تابلوی جلوی مغازه چه چیزی نوشته شــده اســت؟» «چه تعداد از درهای پارکینگ ســاختمان روبه‌رویی باز است؟» ســپس نقش‌ها عوض می‌شــود و بدون شک پاسخ به ســؤالاتی که کودک از مادربزرگش می‌پرسد، آسان نخواهد بود. مثلا: «چند تــا گل آفتابگردان در باغچه‌ی جلوی خانه هست؟»

با این روش به کودک می آموزید اشیا را به کمک پاهای خود اندازه گیری کند.
  • از کودک بخواهید پابرهنه روی یک تکه مقوا یا کاغذ بایستد.
  • با مداد شکل پاهایش را بکشید و به او کمک کنید که آن را ببرد.
  • از کودک بخواهید با استفاده از شکل پاهایش اشیای معمولی مانند میز را اندازه‌گیری کند، سطح میز چند قدم است؟
  • از شکل پاها استفاده کنید تا فاصله‌ی طولانی‌تر مانند عرض یک اتاق و یک باغ را اندازه‌گیری کنید.
  • کودک کوچک‌تر از این بازی خوشش می‌آید. او دوست دارد از شکل پاهایش استفاده کند و آن‌ها را پشت سر هم بگذارد تا بتواند اندازه‌گیری کند. شمامی‌توانید قدم‌های او را شماره‌گذاری کنید و به او در شمارش کمک کنید.

کودکان شــیفته‌ی پدیده‌ها و اشیای جدید هستند. برای ما نیز دیدن چهره‌ی کودکی که در حال کشــف پدیده‌ای برای نخســتین بار اســت، بســیار جالب و لذت‌بخش است. در این تمرین، کودک با چراغ قوه آشنا می‌شود.
روش کار: چراغ‌هــای اتاق را خاموش کنید و نور چراغ قوه را دور اتاق بگردانید تا کودک با کمک نور چراغ قوه، تمامی اشــیای آشنای اتاق را ببیند. بعد یکی یکی اشیا را برای کودک نام ببرید؛ برای نمونه: «ببین، این تلویزیون است. این میز است. این توپ توست.»
آن چه کودک می آموزد: نور انداختن روی اشــیا موجب افزایش توجه و تمرکز کودک بر آن‌ها می‌شود.همچنین وارســی اتاق برای یافتن اشــیای گوناگون هوشیاری، دقت و آگاهی کودک را نیز بیشتر می‌کند.

به نوزاد اجازه دهید پشت میز بنشیند و با دستانش غذا بخورد. می‌توان گفت «خوردن» دارای بهترین محرک حسی است، زیرا هر پنج حس را به طور همزمان تحریک می‌کند.
هنگامی که با نوزاد به عکسی نگاه می‌کنید، کل عکس را به او نشان دهید و درباره آن با او حرف بزنید. سپس به جزئیات عکس اشاره کنید.
بسته به شرایط و علاقه، هنگامی که بیرون از خانه قدم می‌زنید به چیزهای گوناگون مثل گل‌ها، یا سگی که در حال عبور است، اشاره کنید. با این عمل به نوزاد انگیزه می‌دهید تا دنیای خودش را بیشتر کاوش کند.
لذت خود را از یک صدا، بو، یا طعم خوشایند با نوزاد شریک شوید. این کار القاکننده این مطلب است که دنیا لذات زیادی را در اختیار ما می‌گذارد، و این لذات برای «همه» هستند.
بلوک‌هایی با اشکال هندسی به کودک بدهید، توجه او را به آن‌ها جلب کنید، و اشکال مختلف را نام ببرید.

منوی سایت