اگــر هنگام صحبت درباره‌ی اشــیا و وســایل گوناگــون از رنگ‌های آن‌ها هم نام ببرید، فرزندتان با این ویژگی اشــیا نیز آشــنا می‌شــود. برای نمونه وقتی می‌گوییــد: «بلوز آبــی...، کفش زرد... یا جــوراب قرمز...» فرزندتــان کم‌کم یاد می‌گیــرد که به این ویژگی اشــیا توجه کند و میان رنگ‌هــای مختلف تفاوت قائل شــود. شناســایی رنگ‌ها ارزش بســیاری برای کودکان دارد، چون وقتی از کودکــی می‌خواهید که توپی قرمز رنگ را بردارد، اگــر او نتواند رنگ قرمز را به درستی تشخیص دهد، نمی‌تواند در این کار موفق شود. هم‌چنیــن کودکان به دانســتن ترکیب و هماهنگي رنگ‌هــا با هم نیز نیاز دارند تا بتوانند هنگام نقاشــي و رنگ‌آمیزي، رنگ‌ها را به درستی به کار برند. در زمینه‌ی آموزش رنگ‌ها به کودک، توجه به چند نکته مفید است:

مهارت‌های زبانی: شنیدن، درک مطلب، تکرار کردن عبارت یا جمله، دنبال کردن دستور کار
مهارت‌های شناختی: تمرکز، حافظه‌ی شنیداری، ترتیب
مهارت‌های اجتماعی: احترام به دیگران، ملحق شدن به گروه، انجام بازی‌های گروهی، رعایت نوبت
وسایل مورد نیاز: مداد، کاغذ
روش اجرا: روی کاغــذی چنــد عبــارت یــا جملــه بنویســید، ماننــد: «یــک کلاس خــوب و جالــب» یــا «خورشــید گــرم و زرد اســت.»ســپس از بچه‌هــا بخواهیــد دایــره‌وار بنشــینند و بــه آن‌هــا بگوییــد: «می‌خواهــم در گــوش یکــی از بچه‌هــا بســیار آهســته چیــزی بگویــم. او بایــد به دقــت بــه صحبــت مــن گــوش دهــد و همــان را در گــوش همکلاســی بغل دســتی‌اش تکــرار کنــد. بــه همیــن ترتیــب تــا آخریــن نفــر. امــا آخریــن نفــر بایــد صحبــت مــرا بلنــد بگویــد.»

سعی کنید با گریه نوزادتان، به‌عنوان یک اظهار وجود شفاهی برخورد کنید، نه امری ناخوشایند! این کار تنش را در شما کاهش داده، آرامش را به نوزاد منتقل می‌کند.
سعی کنید انواع گریه‌های نوزادتان را تشخیص دهید و منظور او را درک کنید. سعی کنید مشکلی را که دارد به شما اطلاع می‌دهد، حل کنید. این کار اعتماد به نفس او را در قابلیت مطرح کردن خودش، گسترش می‌دهد و او را به بهبود بخشی از مهارت‌های گفتاری‌اش، تشویق می‌کند.
با وجود این که نوزادتان نمی‌فهمد شما چه می گویید، با او حرف بزنید. در حالی که از او مراقبت می‌کنید برایش توضیح دهید مشغول چه کاری هستید، برای او آواز بخوانید و موسیقی پخش کنید. تمام این‌ها کمکی است به پرورش محیطی که نوزاد را به برقراری ارتباط و گسترش مهارت‌های بیشتر تشویق می‌کند.

ناگهان روزی خواهید دید که کودکتان در نهایت غرور، کفش‌های شما را پوشیده و دور خانه قدم می‌زند. این نشان می‌دهد که وقت آن رسیده که برای او جعبه‌ای از انواع لباس‌ها، برای بازی درست کنید. کفش‌ها، لباس‌ها، کلاه‌ها، و کیف‌های دستی و قدیمی و کهنه را جمع‌آوری کنید. در میان آن به دنبال اشیاء درخشان و چشمگیری مانند بلوزهای پولک‌دوزی‌شده، شال، پارچه‌های ساتن و... باشید. کودکان همچنین دوست دارند به عنوان بازی، لباس‌های مربوط به مشاغل مختلف را بپوشند. لباس‌هایی مانند کلاه‌های ایمنی، یا بارانی‌های زرد آتش‌نشان‌ها... آنان همچنین عاشق این هستند که لباس شخصیت‌های فانتزی را بپوشند؛ مثل شنل، و یا کلاه جادوگران.

۰ تا ۱ ماهگی:
وقتی که با نوزاد خود حرف می‌زنید، سرتان را به آرامی به این طرف و آن طرف حرکت دهید. بدین ترتیب او حرکات شما را دنبال خواهد کرد.
برای تقویت ماهیچه‌های چشم‌هایش اسباب بازی‌ها و اشیاء رنگی را جلوی او تکان دهید.

۱ تا ۳ ماهگی:
اسباب‌بازی را در دسترس نوزادتان آویزان کنید. به طوری که او بتواند دست دراز کند و به آن ضربه بزند. این کار به گسترش هماهنگی بین دست و چشمش کمک می‌کند.
از سن ۲ ماهگی، با قرار دادن یک جغجغه در دست نوزاد از واکنش او نسبت به دردست‌گرفتن اشیاء استفاده کنید و به او کمک کنید دستش را کشف کند. هنگامی که نوزاد جغجغه را جلوی چشمانش می‌گیرد، کم کم رابطه بین حرکت اسباب بازی را در محدوده دید خود و دستانش درک می‌کند.

منوی سایت