مهارت‌های شناختی: تشخیص تفاوت و تشابه در اندازه  و شکل، درک و شناخت مفهوم بزرگ و کوچک، دسته‌بندی بر اساس اندازه، دسته‌بندی بر اساس شکل، دسته‌بندی بر اساس کاربرد
مهارت‌های زبانی: نام بردن اشیا، پاسخ به پرسش‌ها، درخواست کردن، گفتن جنس و کاربرد اشیا
مهارت‌های حرکتی ظریف: مشت کردن، کپه کردن، جدا کردن

مهارت‌های زبانی: درک کلمات موقعیت‌های مکانی، پاسخ دادن به پرسش‌ها، بیان تجربیات، دنبال کردن دستور کار،  گفتن داستان

مهارت‌های شناختی: انجام کارها به ترتیب، حافظه

مهارت‌های حرکتی ظریف: مشت کردن، فشردن، مچاله کردن

مهارت های آمادگی برای نوشتن: به دست گرفتن مداد، کشیدن شکل‌ها

وسایل مورد نیاز: سینی، لیوان، اسفنج، آب، قیچی، کاغذ، مدادرنگی، ماژیک

نوزاد بودن می‌تواند خسته کننده و ملال انگیز باشد، به ویژه وقتی نوزاد ناچار باشد زمانی طولانی به پشت دراز بکشد و چیزی هم در معرض دیدش قرار نگرفته باشد. هیچ تعجبی ندارد که این گروه از نوزادان اغلب مات و مبهوت و خواب‌آلود به نظر برسند. در این دوره‌ی سنی، تنها راهی که نوزادان می‌توانند با آن خودشان را سرگرم نگه دارند، این است که به اشیا و وسایل پیرامون‌شان نگاه کنند. از این رو می‌توانید با آویزان کردن اشیای گوناگون و جالب بالای تخت نوزاد، لذت نگاه کردن، توجه کردن و تمرکز کردن را در او پرورش دهید. به علاوه بهتر است هر چند وقت یک بار هم اشیای آویز بالای تخت نوزاد را عوض کنید تا مانع از یک نواخت شدن آن‌ها برای فرزندتان شوید.

کودکان شعرهای کودکانه را دوست دارند و از اصلاح کردن اشتباهات عمدی لذت می‌برند.
• برای کودکتان شعری کودکانه یا آواز بخوانید. از کودک بخواهید اگر اشتباهی شنید، بگوید و شما را متوقف کند.
• شروع کنید. حالا یک اشتباه در شعر به کار ببرید؛ مثلا «جکی و جیل از کوه بالا رفتند تا یک سطل شیر بیاورند، و دویدم و دویدم سر تپه رسیدم.»
• از کودک بخواهید عبارت درست یا کلمه درست را بگوید و اگر خواست اجازه دهید شعر را ادامه دهد.
تحقیقات نشان می دهد که کودکان هر سال باهوش‌تر می‌شوند. میانگین بهره‌ی هوشی در انگلستان از سال 1942 میلادی، بیست وهفت نمره افزایش پیدا کرده است. تحقیقات دیگر، پیشرفت‌هایی را در سایر کشورهای اروپایی، آمریکا و ژاپن نشان داده است.

اگر پدربزرگ و مادربزرگی با یک زبان خارجی آشنایی داشته باشد، در این صورت بهترین و صبورترین مربی آموزش زبان برای کودک خواهد بود. صحبــت کــردن به یک زبــان بیگانه، حتی اگــر در حد چند کلمــه و یا در اندازه‌ی شمارش عدد یک تا پنج باشد، باعث غرور هر کودکی است. مادربزرگ یا پدربزرگی که به هیچ زبان خارجی آشــنایی ندارد، می‌تواند در این خصوص از همســایه یا دوســتی کمک بگیرد. پس هرکس می‌تواند بــه همراه نوه‌اش زبــان بیاموزد و شــادی حاصل از این یادگیری مشــترک را با او تقســیم کند. بدون شــک پدربزرگ یا مادربزرگ از این که می‌بینــد نوه‌اش کلمات جدید را به خوبی یاد می‌گیرد و می‌تواند آن‌ها را به خاطر بسپارد، متعجب می‌شود.

منوی سایت