از ابتدای دو ماهگی، نوزاد صداهایی از خود در می‌آورد، جیغ و فریاد می‌کشد و زمزمه‌هایی می‌کند که برای اطرافیان نامفهوم است. او این کار را با لذت انجام می‌دهد، زیرا قصد دارد توانایی تارهای صوتی خود را آزمایش کند. از ابتدای سه ماهگی، نوزاد تمام صداهایی را که تا به حال شنیده است با استفاده از فدرت تقلید، در ذهنش ذخیره می‌کند تا برای برقراری ارتباط با اطرافیان از آن‌ها استفاده کند.

تا سه ماهگی، نوزاد نمی‌تواند به دلخواه خود نگاهش را از یک شی ثابت برگرداند، او مجبور است به آن توجه کند ( البته در مورد شی در حال حرکت چنین نیست). پس از سه ماهگی، نوزاد می‌تواند به طور ارادی به یک تصویر ثابت نگاه کند و یا تصمیم بگیرد که نگاهش را از آن بردارد و به چیز دیگری بنگرد. این توانایی جدید در نوزاد نشانگر آن است که او از این پس می‌تواند به اراده و میل خود به آنچه می‌خواهد توجه کند.
در این سن می‌توان کناب خواندن و نشان دادن تصاویر کتاب را برای کودک آغاز کرد. سعی کنید کتاب‌ها را بر اساس آنچه کودک دوست دارد به آن نگاه کند، انتخاب کنید. برای تحریک حس بینایی، می‌توان یک آینه مخصوص نوزاد به تخت او آویزان کرد که هم سرگرم شود و هم بیاموزد که چگونه به یک شیء ثابت نگاه کند.

زمانی که کودک سعی می‌کند چهار دست و پا از پله‌ها، مبل یا تخت بالا و پایین برود، او را منع نکنید و فقط از دور مراقبش باشید. این فعالیت‌ها، به چابک‌تر شدن بدنش کمک می‌کند. اگر فرزندتان قطعات اسباب‌بازی‌اش را از هم جدا می‌کند، تنبیه‌اش نکنید. اگر دقت کنید او با چشم‌های گرد و متعجب برای درک علت این وقایع به ذهنش فشار می‌آورد. وقتی کودک چهار دست و پا راه رفتن را یاد می‌گیرد، به همه گوشه کناره‌های خانه سرک می‌کشد و به تمام وسایل در دسترس دست می‌زند تا از آن‌ها سر دربیاورد. شما به جای اینکه وسایل را پنهان کنید به او یاد بدهید که نباید به آن‌ها دست بزند؛ چون کودک از همین حالا باید یاد بگیرد که همه‌ی وسایل خانه، اسباب‌بازی او نیستند. مثلا با لحن بسیار جدی و قاطع به او بگویید: «این چراغ باید روی این میز باشه و تو نباید به اون دست بزنی!« اگر حرف شما را گوش نداد، با قیافه و لحنی ناراضی دوباره برایش تکرار کنید :«نه! دست نمی‌زنی!»

این بازی با موضوع محبوب «مادر و بچه‌اش» به کودک کمک می کند تا اطلعاتی درباره‌ی اندازه‌ها و اعداد به دست بیاورد.
 ♦ روی یک قطعه کاغذ تصویرهایی ساده از گاو، گوسفند، ماهی، مرغ و اسب بکشید.
 ♦ روی همان کاغذ در سمتی دیگر بچه‌های آن حیوانات را بکشید.
 ♦ حالا از کودک بخواهید که بچه‌ها را با یک خط به مادر خودشان وصل کند. از کودک بپرسید کدام یک بزرگ‌تر است؟ مادر یا بچه؟
 ♦ برای اینکه بازی هیجان بیشتری داشته باشد، حیواناتی با بچه‌های غیر معمول مانند پروانه یا کرم شب‌تاب، قورباغه و نوزاد قورباغه را هم بکشید.
 ♦ بشمارید روی هم رفته چند حیوان در تصویر وجود دارد.

کسی که برای نوه‌ی خود به دنبال یک بازی مطمئن، بی‌خطر و در عین حال جذاب است؛ باید اجازه بدهد تا نوه‌اش چیزهایی پیدا کند که با هم مرتبط‌اند؛ مثلا:
 ♦ چند عدد بطری همراه درپوش آن‌ها
 ♦ چند تا قفل و کلیدهایشان
 ♦ دو عدد دکمه‌ی شبیه به هم
 ♦ دو تصویر شبیه به هم که مربوط به کارت‌های بازی حافظه است
 ♦ چند عدد ماژیک و درهایشان
 ♦ دو عدد کارت بازی شبیه به هم که از دو دسته کارت جداگانه درآمده‌اند
 ♦ دو لنگه جوراب از یک جفت که باید آنها را از میان وانی پر از لنگه جوراب‌های تک مانده و بدون جفت پیدا کرد.

منوی سایت