جلوی نوزاد خود بایستید و حرکات ساده‌ای انجام دهید. مثلاً زبانتان را بیرون بیاورید، یا دهانتان را باز کنید. بارها این حرکات را تکرار کنید و صبر کنید تا نوزادتان آنها را تکرار کند.
به نوزاد خود اجازه دهید تا توانایی‌های خود برای به دست آوردن اشیاء، مثل اسباب‌بازی‌هایی که بالای گهواره‌اش آویزان هستند کشف کند. در ابتدا این تلاش برای گرفتن آنها تصادفی خواهد بود؛ اما در نهایت هدفمند خواهد شد. او به این شکل کم‌کم روابط تصادفی را درک می‌کند.
با نوزاد خود کار کنید تا او را تشویق کنید که با توجه به آنچه در گذشته آموخته، مسائل را پیش‌بینی کند. به عنوان مثال، اسباب‌بازی جالبی را پشتتان بگیرید و بارها آن را به نوزاد نشان دهید. اما این کار را بر اساس قانون یا ترتیبی خاص انجام دهید. مثلاً هر بار آن را از طرف راست به نوزاد نشان دهید. پس از چند بار، ممکن است که ببینید که او چشمش را به سمت راست می‌چرخاند، چون پیش‌بینی می‌کند که هر لحظه اسباب‌بازی در آنجا ظاهر خواهد شد.

نورسیده شما تازه برای اولین بار در حال کشف کردن دنیای خارج از رحم است. حس بینایی، شنوایی و لامسه او را به آرامی تحرک کنید. دقت کنید که در این تحریک حواس زیاده‌روی نکنید. به خاطر بسپارید که صورت شما جالب ترین و جذاب ترین محرکی است که می تواند وجود داشته باشد.
مستقیم در چشم او نگاه کنید و با او حرف بزنید.
با برخی شکلک های ساده همیشگی، مثل بیرون آوردن زبانتان هنگامی که به شما خیره شده، با او تعامل و ارتباط برقرار کنید. اگر صبور باشید از دیدن صحنه‌ای که او ادای شما را در می‌آورد شگفت‌زده خواهید شد. به خاطر داشته باشید نوزاد شما برای این که صورتتان را واضح ببیند، باید خیلی به آن نزدیک باشد.

کودکان دارای غریزه‌ای طبیعی برای به دست آوردن کنترل و گسترش آن نسبت به بدن خود هستند. به علاوه، آنان کنجکاوی ذاتی برای مشاهده و کشف محیط اطراف خود دارند. هنگامیکه که کودکان روی شکم خود دراز می‌کشند و سرشان را بالا می‌برند، در واقع زاویه‌ی جدیدی را برای دیدن دنیای اطراف خود کشف می‌کنند. این زاویه‌ی جدید آن‌ها را به ادامه‌ی تلاش و تمرین برای بالا بردن سرشان تشویق می‌کند.

♦ یک ماهگی: کودکان می‌توانند در حالیکه روی شکمشان دراز کشیده‌اند، سرشان را بالا ببرند و از طرفی به طرف دیگر تکان دهند.
یک تا دو ماهگی: کودکان می‌توانند در حالیکه بر ساق‌های دستشان تکیه دارند، سرشان را از زمین بلند کنند.
سه تا چهار ماهگی: بهبود قابل توجه در کنترل سر! کودکان می‌توانند در حالیکه روی شکم خود دراز کشیده و بر ساق‌های دستشان تکیه دارند، سرشان را تا چهل و پنج درجه بلند کرده و در‌‌ همان حالت نگه دارند. آن‌ها هنگامیکه به پشت خود دراز کشیده‌اند، می‌توانند تا نیمه‌ی آرنج خود را باز کرده و دستشان را دراز کنند.
چهار ماهگی: کودکان می‌توانند سر و سینه‌ی خود را در حالیکه بر آرنج خود تکیه دارند، بالا ببرند.
چهار تا پنج ماهگی: کودکان می‌توانند در حالیکه سینه‌شان را از زمین بلند کرده‌اند بر روی دست‌هایشان تکیه دهند.

♦ کودک خود را در طول روز به دفعات روی یک پتوی نرم به روی شکمش قرار دهید. پتو نباید بیش از حد صاف باشد که کودک در آن «غرق» شود!
♦ بازه‌های زمانی کوتاه (تا زمان اعتراض کودک) شروع و به تدریج زمان را بیشتر کنید.
♦ از دو ماهگی، مقابل کودکتان اسباب بازی‌های چشمگیری با رنگ‌های متضاد یا چراغ قرار دهید.
♦ مقابل کودک خود دراز بکشید و با او حرف بزنید.
♦ کودک را روی شکمتان بخوابانید، به طوریکه صورت‌هایتان مقابل هم باشد و دراین حالت با او حرف بزنید.
♦ حوله‌ی لوله شده‌ای را زیر سینه‌ی کودکتان قرار دهید و به او کمک کنید دست‌هایش را روی زمین قرار دهد.

منوی سایت