اینکه زمانی که انتخاب می‌کنید برای شما هم مناسب باشد، بسیار مهم است. اگر تصمیم بگیرید وقتی خسته و عصبی از سر کار به خانه می‌آیید به زور و از روی حس وظیفه با نوزادتان بازی کنید، بی‌شک این حس بی‌علاقگی، نا‌خشنودی و حتی عصبانیت را به نوزادتان منتقل می‌کنید. وقتی که ذهنتان مشغول است یا آرام و راحت نیستید، خودتان را مجبور نکنید تا زمان مفیدی را وقف نوزادتان کنید.
 

بعد از سن شش ماهگی نوزاد شما کاوشگر سرسختی می‌شود. دیگر تماشا کردن او را خوشنود نمی‌کند. او هر اسباب بازی را به تمام روش‌های ممکن بررسی می‌کند. او اسباب بازی را در دستش می‌گیرد، آن را در دهانش می‌گذارد، می‌مکد، می‌جود و بعد با انگشتانش آن را لمس می‌کند؛ اسباب بازی را مالش می‌دهد و به این طرف و آن طرف می‌زند. فشارش می‌دهد، و در ‌‌نهایت آن را روی زمین پرتاب می‌کند. بسیار مهم است که اجازه دهید نوزادتان به این شکل با اسباب بازی‌ها، و سایر اشیاء ایمن و مناسب خانه برای این کاوش و بررسی‌ها، بازی کند. 

وقتی می‌بینیم کودکمان به اسباب‌بازی که بالای سرش آویزان است ضربه می‌زند، به خوشحالی از خودش صدا در می‌آورد، موفق می‌شود دکمه‌های وسیله بازی‌اش را فشار دهد، یا شیئ کروی شکلی را در سوراخی از اسباب‌بازی‌اش که مربوط به آن است قرار بدهد، سراپا غرق شادی می‌شویم. در واقع «نحوه» بازی در عین حال که خود نشانه‌ای از رشد نوزادان است، باعث کمک به «ادامه» رشد او نیز می‌شود.

در کنفرانس سالانه‌ی ALT که در منچستر برگزار شد، «کالین کنین» معلمی از ایرلند شمالی گفت: «همکاران از دانش‌آموزانی می‌گویند که به کلاس وارد می‌شوند در حالی‌ که شب گذشته را با بازی‌های کامپیوتری سپری کردند. به همین دلیل میزان توجه آن‌ها به قدری محدود شده که گویی اصلاً در کلاس حضور ندارند.» او اضافه کرد: «من همچنین با تعدادی از مربیان مهدکودک صحبت کرده‌ام که نگران افزایش تعداد کودکانی بودند که می‌توانستند با وسایل کامپیوتری به‌خوبی کار کنند، اما مهارت کمی در بازی با قطعات خانه‌سازی و یا مانند آن را داشتند و یا اصولاً فاقد چنین مهارتی بودند، یا شاگردانی که نمی‌توانستند روابط اجتماعی خوبی با دیگر بچه‌ها داشته باشند، در حالی‌ که والدینشان با افتخار از توانایی‌های آن‌ها در استفاده از تبلت یا گوشی‌های هوشمند صحبت می‌کردند.» وی همچنین ادامه داد: «مهارت‌های بالای بعضی از دانش‌آموزان در استفاده از وسایل کامپیوتری به قیمت تضعیف مهارت‌های آن‌ها در استفاده از قلم و کاغذ به دست آمده، چون آن‌ها به پشتیبانی آنی کامپیو‌تر تکیه می‌کنند و اغلب قادر نیستند مطالبی را که از کتاب‌های درسی یاد گرفته‌اند به کار برند.»

اعتیاد کودکان به آی‌پد باعث می‌شود آن‌ها دیگر قادر نباشند از قطعات ساختمان‌سازی استفاده کنند. 
انجمن معلمان و مربیان هشدار می‌دهد که تعداد کودکانی که به علت استفاده‌ی بیش از حد از آی‌پد توان انجام کارهایی ساده از قبیل بازی با قطعات ساختمان‌سازی را ندارند، روز به روز افزایش می‌یابد. بنا به گفته‌ی معلمان، به علت اعتیاد به تبلت‌ و گوشی‌های هوشمند، تعداد کودکان فاقد مهارت‌های حرکتی برای بازی با قطعات خانه‌سازی زیاد شده است. همچنین مشخص شده است که تعداد زیادی از بچه‌های سه و چهارساله بعد از چند ساعت‌ کار با تبلت‌ می‌توانند به‌سرعت با صفحه‌ی لمسی آن بازی کنند، اما در استفاده از انگشتان خود چابکی ندارند. 

منوی سایت