بيشتر والدين انتظار دارند که در شش ماهگي کودکشان تمام شب را بخوابد. بعضي از کودکان اين کار را به طور طبيعي انجام مي‌دهند، ولي بعضي ديگر به کمک احتياج دارند.
همه ما در شب بيدار مي‌شويم و کودکان هم همين‌طورند. براي خوب خوابيدن، آن‌ها بايد ياد بگيرند دوباره به تنهايي بخوابند. کودک را قبل از اينکه به خواب برود توي تخت بگذاريد. براي اينکه وقتي شما آنجا و در کنار او نيستيد، خودش راحت بخوابد. روش‌هاي ديگري هم وجود دارد که شما مي‌توانيد آن‌ها را امتحان کنيد.

توصيه‌ی دکتر ريچارد فربر:
وقتي کودکتان هنوز بيدار است او را توي تخت بگذاريد، او را نوازش کنيد و براي آرام کردنش به او کلماتي اينگونه بگوييد: «شب بخير، مامان دوستت دارد.» (در نيمه شب) قبل از اينکه به اتاق برگرديد و او را آرام کنيد بگذاريد پنج دقيقه گريه کند و يکبار ديگر اتاق را ترک کنيد. در حالي که هر بار پنج دقيقه بين رفت و برگشت به اتاق فاصله مي‌اندازيد، اين کار را تکرار کنيد. در شب‌هاي بعد کم‌کم فاصله‌هاي زماني که او را تنها مي‌گذاريد که گريه کند را بيشتر کنيد.

روش صندلي که ناپديد مي‌شود:
شب اول روي يک صندلي کنار تخت کودک بنشينيد. شب بعد دوباره اين کار را تکرار کنيد، اما صندلي را کمي از تخت دور کنيد. هر شب کمي صندلي را عقب بکشيد تا اينکه نزديک در برسد، بعد آن را بيرون اتاق بگذاريد. به اين ترتيب کودک شما مي‌تواند شب‌ها تنهايي بخوابد.


منبع: کتاب آنچه مادر باید در مورد 12 ماه اول زندگی کودکش بداند | دکتر پنی پرستون | انتشارات بافرزندان

::خرید آنلاین از سایت