هیچ محرکی برای نوزاد جذابتر از چهره‌ی آدمی نیست، چون او دریافته برای برطرف کردن نیازهای نخستین خود، لازم است با نزدیکانش ارتباط چشمی برقرار کند. بنابراین میتوانید با نگاه به چهره‌ی نوزاد، این امکان را به او بدهید که با دقت هر چه بیش‌تر به جزئیات صورت شما توجه کند.

صورت خود را نزدیک و روبه‌روی صورت نوزاد نگه دارید، چــون نوزادان روزهای نخست تولدشان کمی نزدیک‌بین هستند و نمی‌توانند چهره‌ی شما را از پس زمینه به درستی تشخیص دهند. ضروری است چهره‌تان را در فاصله‌ی سی‌ سانتی‌متری چهره‌ی او، یعنی فاصله‌ای که نوزاد بتواند بر چهره‌تان متمرکز شود، نگه دارید. پژوهش‌های گوناگون نشان داده که وقتی نوزادی به چهره‌ی فردی خیره می‌شود، بیش‌ترین توجه خود را بر آن متمرکز می‌کند. بنابراین جلب توجه نوزاد به سمت خود کاری آسان و ساده است. زمانی که می‌بینید چشم‌های نوزاد گشاد می‌شود و بر چهره‌ی شما تمرکز می‌کند به آرامی با او سخن بگویید و این کارِ او را تشویق کنید. برای نمونه، می‌توانید بگویید: «آفرین! تو مرا می‌بینی.» سپس آهسته سر خود را طوری حرکت دهید که چهره‌تان کنار چهره‌ی نوزاد قرار گیرد. بعد به آرامی نام او را صدا بزنید تا سعی کند چشم‌هایش را حرکت دهد و دوباره شما را پیدا کند. وقتی توانست این کار را انجام دهد، با گفتن جمله‌ای مانند «آفرین! تو توانستی مرا پیدا کنی» نوزاد را تشویق کنید. بار دیگر سرتان را به آرامی به سمتی دیگر حرکت دهید و نوزاد را تشویق کنید تا دوباره چهره‌ی شما را دنبال کند. گاهی به جای این که چهره‌تان را به دو سمت حرکت دهید، آن را دور و نزدیک کنید. این بازی را تا زمانی که نوزادتان خسته نشده، ادامه دهید. بی‌گمان با نشانه‌هایی که کودک از خود بروز می‌دهد، متوجه خستگی و کاهش تمرکز او می‌شوید. اگر نوزادتان فعالانه به بازی ادامه می‌دهد، به این مفهوم است که هنوز توجهش به سمت شماست و اگر سرش را برمی‌گرداند و ابراز ناراحتی می‌کند، یعنی از بازی خسته شده است. اما نگران نباشید، پس از مدتی دوباره خواهان انجام همین بازی می‌شود و شما می‌توانید به او کمک کنید تا روش کنترل شش ماهیچه‌ی چهره‌ی خود را یاد بگیرد و چشم‌هایش را هماهنگ با هم حرکت دهد.

منبع: کتاب روش‌های تقویت توجه و تمرکز در کودکان

نوشته ماندانا سلحشور، انتشارات بافرزندان