جغجغه‌ای در دست نوزادتان قرار دهید. او دستش را به صورت اتفاقی تکان می‌دهد، و دست و جغجغه دائماً وارد میدان او شده، و خارج می‌شوند. اما هنگامی که جغجغه خارج از محدوده دید اوست، نوزاد به گونه‌ای هنوز می‌داند که جغجغه وجود دارد. او هنوز خواهد توانست که آن را حس کند، و صدایش را بشنود. او کم کم یاد خواهد گرفت که دستش و جغجغه را وارد میدان دیدش کند، تا مطمئن شود جغجغه هنوز آنجاست.
منبع: سایت دانشگاه بریتیش کلمبیا
تهیه و ترجمه: بافرزندان