چیزی تغییر نکرده است؛ هنوز هم مادربزرگ‌ها بیشترین قصه‌ها را برای بچه‌ها تعریف می‌کنند. چون آنان چیزهای زیادی از زندگی می‌دانند و دانش و آگاهی خود را با کمال میل به نوه‌هایشان انتقال می‌دهند.
هنگام خواندن و یا تعریف کردن قصه، گرما و صمیمیتی ایجاد می‌شود که نمی‌توان آن را با هیچ رسانه‌ی دیگری جایگزین کرد. کودکان این حالت را به خوبی درک می‌کنند. آنان علاوه بر شنیدن قصه، حالت‌های صورت و حرکت‌های دست مادربزرگ را هنگام تعریف قصه با دقت زیر نظر می‌گیرند. اگر هم‌زمان با قصه‌گویی مادربزرگ، پدربزرگ هم قصه را به صورت نمایش اجرا کند، بچه‌ها خیلی لذت می‌برند.
منبع: کتاب دنیای من و مادربزرگ | آلموت بارتل، یولیا یوره | انتشارات بافرزندان