به دنیای اطراف خود نگاه كرده و اصواتی را شنیده است. هنگامی كه او با یك شیء جدید و جالب روبهرو میشود، اطلاعات زیادی در مورد آن كشف میكند. نوزاد جنس و شكل شیء ناشناخته را حس میكند، آن را تكان میدهد و آن را به دهانش میبرد. بنابراین، هریك از حواسّ كودك، اطلاعات مختلفی در مورد اسباب بازی، به مغز او ارسال میكند. اما در زمان بیداری، او نمیتواند به سرعت از مجموعهی آموختههای خود نتیجهگیری كند. بنابراین، كودك در لحظات بیداری هیچ تعبیر ذهنی دربارهی اشیاء ندارد و آنها را در شكل كلیشان نمیشناسد. به این ترتیب تعجبی ندارد كه پس از یك روز پرفعالیت و كسب تجارب بسیار، كودك به خواب بیشتری نیاز داشته باشد.
به همین دلیل، زمانی كه نوزاد در خواب است، مغز او، برخلاف سایر اعضای بدنش، فعالیت بسیار زیادی دارد (این موضوع در مورد بزرگسالان نیز صدق میكند). زمانی كه كودك شما میخوابد، چشم و گوش او استراحت میكنند و مانند زمان بیداری، برای جمعآوری اطلاعات فعالیت نمیكنند. بنابراین خواب، برای مغز فرصتی است كه بتواند خود را برای انجام یك وظیفهی حیاتی آماده كند؛ به خاطر سپردن و فراگیری در چنین زمانی به وقوع میپیوندد.
تمام اطلاعاتی كه كودك شما در طی روز دریافت كرده است، در حافظهی بلندمدت او تفكیك، تنظیم و حفظ میشود. این پدیده باعث میشود كه اتصالات جدیدی در سلولهای عصبی مغز بهوجود بیاید و درنتیجه قدرت فراگیری افزایش یابد.
- سعی كنید شرایطی فراهم كنید كه كودك، كاملاً خوب و به اندازهی كافی بخوابد.
- طریقهی خواباندن كودك باید طوری باشد كه اگر نصف شب، تنها در تخت خود، بیدار شد، بتواند دوباره بدون كمك شما به خواب برود. مثلاً: اگر عادت دارد كه هر شب در آغوش شما به خواب برود، به سختی میتواند به تنهایی بخوابد.
- این كه هر شب كودك در ساعت معینی به تخت برود، باعث میشود كه ساعت بیولوژیك بدنش، آسانتر با چرخهی شب و روز هماهنگ شود و به این ترتیب، برای به خواب رفتن، كمتر با مشكل روبهرو میشود.
- مراسم آماده كردن كودك برای خواب، بسیار مهم است. بهعنوان مثال: میتوانید در اواخر روز كمكم فضای آرامی برای او برقرار كنید، او را به حمام گرمی ببرید و لحظات كوتاهی باهم باشید. بنابراین كودك با اطمینان خاطری كه پیدا میكند، به خوابی آرام و مفید فرو میرود.
- عروسكی را كه برای خوابیدن به آن عادت دارد، دراختیارش بگذارید تا دوری از شما را راحتتر تحمل كند.