برای سازگاری با دنیای جدید، نوزاد باید به طور شایسته تحریک و تشویق شود. سکوت مطلق، مناسب حال او نیست، زیرا پیش از تولد، در رحم مادر، و پیش از آنکه در آغوش او قرار بگیرد، در محیطی پر سروصدا زندگی میکرده است. چنانچه صدایی نشنود، دنیای ما در نگاه او دنیایی عجیب به نظر میآید. با این حال، با صدای بلند نیز از جا میپرد و آزار میبیند. یک محیط متعادل، زمینهی فراگیری مطلوب و سریع را برایش فراهم میکند.
جنین نور را حس میکند و در برابر نور ملایم و یا شدید، عکساعملهای متفاوتی از خود نشان میدهد. البته اطلاعات ما در این زمینه بسیار محدود است. در واقع درون رحم محیط نیمهتاریکی است که در آن محرکهای حس بینایی بسیار نادرند.
تا ماه هفتم بارداری، جنین به راحتی حرکت میکند و دائما تغییر وضعیت میدهد. از نیمهی ماه هفتم، به دلیل کمبود فضا، جنین معمولا بیحرکت میماند و عملا از چرخشهای ناگهانی او کاسته میشود. اما با این حال اغلب از پشت، به چپ و راست میگردد.