اسباب بازی‌های پیچیده که کودک نه مدیریتی بر آن‌ها دارد نه از سازوکار عملکرد آن‌ها سر درمیاورد (مثل برخی ربات‌ها و وسایل الکترونیکی) سرگرمی‌های انفعالی و مشغول کردن‌های بی‌هدف کودک چه در خانه و چه در محیط بیرون مثل مهدکودک‌ها، هرچند موجب آرامش بزرگتر‌ها می‌شود اما برای کودکان، به ویژه در سنین زیر هفت سال، توصیه نمی‌شود.
مشارکت دادن کودک در موضوعات جدی، به ویژه در نهادهای کودکانه مثل مهدکودک‌ها می‌تواند بهترین بستر را برای بازی و رشد کودکان فراهم آورد. حضور کودک در فعالیت‌های روزانه در زندگی جدی مثل تهیه غذا، درست کردن وسایل قابل استفاده (نه صرفا کاردستی‌های غیر قابل استفاده)، نظر دادن در امور مختلف، کمک کردن به سایر افراد، بسیار برای آن‌ها مفید است. این امر موجب حضور کودک در جمع و پرورش مهارت ارتباطات اجتماعی خواهد شد.
منبع: فصلنامه (تحلیلی/پژوهشی) چهارباغ
مقاله فرشید فراست و یاسر جلالی‌منش