اگر کودک شما فرزند اولتان نیست، بيشک در برابر سئوالاتی که فرزند بزرگتر دربارۀ مراقبت شما از نوزاد میپرسد با مشکل مواجه میشوید. این امركاملاً عادی و قابل درک است که وقتی شما همراه با نوزاد از بيمارستان به خانه برمیگردید فرزند بزرگتر رفتاری متفاوت داشته باشد. او یا فوراً نوزاد را میپذیرد و یا برعکس برای پذیرفتن شرایط جدید، به زمان بیشتری نیاز دارد. او که تا به حال هميشه بدون داشتن یک رقیب دیگر، از بیشترین توجه شما برخوردار بوده، حالا باید محبت شما را با یک کودک ديگر که غیر از خوابیدن و گریه کردن کار دیگری بلد نیست، تقسیم کند. اوایل وقتی بازدیدکنندگان زیادی برای دیدن کودک میآیند و با دیدنش به وجد آمده و ابراز احساسات میکنند، ممكن است این تصور را كند كه فراموش شده است. راههای مختلفي براي جلوگيري از اين وضعيت وجود دارد.
یک آماده سازی خوب
در دوران حاملگیتان، آنچه که اتفاق خواهد افتاد را با بیانی ساده برای فرزند اول توضیح دهید. براي انتخاب اسم با او مشورت كنيد و اگر او به قدر کافی بزرگ است، اکوگرافیها را به او نشان دهید؛ وقتی کودک بهدنیا آمد، مراقب باشید او اولین کسی باشد که نوزاد را می بیند؛ یک کادو برای نوزاد بخرید و بگذارید خود او چیزی را که میخواهد به نوزاد هدیه کند، انتخاب کند.
او را مشارکت دهید
اگر او به اندازۀ کافی بزرگ است، از او بخواهید در کارهای ساده به شما کمک کند، مانند آوردن پوشک، کمک به شما در حمام کردن کودک، شیشه دادن. بعد برای کمکهایش او را تحسین کنید.
یک توجه مخصوص
زمانی را به او اختصاص دهید، فقط براي او (برای مثال: یک داستان توی تخت برایش بخوانید، یا اینکه هر دو باهم یک کار خاصی را وقتي که کودک خوابیده انجام دهید).
به این فکر کنید که شما حالا بیشتر از قبل یک خانواده هستید، بچه اول هم عادت میکند و نقش برادر یا خواهر بزرگتر بودن خود را دوست خواهد داشت.
منبع: کتاب آنچه مادر باید در مورد 12 ماه اول زندگی کودکش بداند |دکتر پنی پرستون | انتشارات بافرزندان